Zielony kapturek- przedstawienie. [One Piece]

A więc kiedyś zdarzyło mi się napisać dwa przedstawienia z OP i to nie są yaoi. Są całkiem śmieszne i mi się podobają więc chciałabym wam je pokazać :D
No to macie pierwsze~!

~~~

Zielony kapturek

W tym opowiadaniu nie występują Brook i Franky, nie miałam dla nich ról, chociaż… mogli grać drzewa XD

Wchodzi Usopp na scenę ubrany w garnitur Sanji’ego.

Usopp: Daleko od morza, wręcz jakieś dziesięć minut drogi, w małym domku, żył sobie mały chłopczyk… To znaczy dziewczynka! Nazywano ją Zielonym kapturkiem, ponieważ, nosiła zieloną pelerynkę. Pewnego dnia, matka dziewczynki kazała jej iść do babci.

Usopp schodzi ze sceny, na nią wchodzi Robin w fioletowej sukni i Zoro w zielonej pelerynce z kapturem na głowie i trzema katanami przy boku.

Zoro: Dlaczego to ja musze się zawsze ośmieszać? (narzeka pod nosem)

Robin: Droga córeczko, dostałam informację od narratora, że twoja babcia, chce, bym wysłała jej pieniądze. Jednak nie wieże naszej poczcie i daję ci zadanie dostarczenia pieniędzy. Znam twoją skłonność do skręcania w złe drogi, więc weźmiesz ze sobą psa.

Na scenę wszedł Chopper.

Chopper: Hau, hau.

Zoro: Dobra, dawaj te kasę. (podrapał się po głowie)

Robin przekazała kapturkowi koszyk z pieniędzmi i zeszli ze sceny. Na scenę wchodzi Zoro i Chopper i chodzą w kółko, zza sceny słychać głos Nami:

Nami: Miałeś podskakiwać durniu!

Kapturek zignorował głos i stanął:

Zoro: Oi! Piesku! Mam ochotę na sake!

Chopper: A ja na watę cukrową…

Na scenę wchodzi Sanji z roztrzepanymi włosami, w rozpiętej marynarce i koszuli, na głowie miał zawiązany swój krawat, a w ustach miał sztuczne kły:

Sanji: Oi! Glonie, gdzie leziesz?

Zoro: Piesku bierz go! To zboczeniec!

Chopper: To ty masz katany!

Sanji: Gdzie leziecie pytam się!

Zoro: Do babci ero wilku!

Sanji: Głupie marimo!

Zoro rzucił się na Sanji’ego i zaczęli się bić, a pies zaczął ich uspokajać. Kapturek dostał parę kopnięć w brzuch, a wilk został parę razy uderzony kataną. W końcu udało się ich rozdzielić..

Zoro: Ja idę do babci. (machnął ręką)

Zoro i Chopper zeszli ze sceny.

Sanji: Znajdę tą sałatę! I ją zjem! Będę miał niestrawności, ale ją zjem!

Sanji zszedł ze sceny, było stamtąd słychać „Mellorin, mellorin!” Na scenę zostało wniesione łóżko przez Usoppa i Choppera, w łóżku siedziała Nami przebrana za babcię.

Usopp: Po długiej wędrówce i dwóch zgubieniach, Zielony kapturek i piesek dotarli do babci.

Usopp schodzi ze sceny i wchodzi na nią Zoro.

Nami: Chlałaś, czuć od ciebie.

Zoro się powąchał.

Zoro: Dzisiaj nie piłam…

Nami: Śmierdzisz. Masz moje pieniądze?

Zoro: Tak, mam.

Zoro podszedł do babci i usiadł na łóżku

Nami: Chyba mi wnuczkę podmienili, bo za brzydka jesteś.

Zoro: A ty jesteś stara!

Nami: Jak śmiesz! Mam osiemnaście lat!

Zoro: To dlaczego jesteś młodsza od mojej matki i ode mnie?!

Nami: Nie wiem! To przez ten krem na młodość! Dawaj te pieniądze!

Zoro dał babci koszyczek, Nami zaczęła przeliczać pieniądze:

Nami: Pamiętasz wnusiu o swoim długu?

Zoro: Jakim długu?!

Nami: Za to, że jadłaś moje żarcie na wigilii! Wilku! Chodź tu!

Na scenę wchodzi Sanji z papierosem w ustach.

Sanji: Taaaak? Moja piękna!

Zoro: A ty nie miałeś jej zjeść?!

Sanji: Zakochałem się od pierwszego wejrzenia! Zjedzenie tej pięknej istoty było by grzechem!

Nami: Przestań gadać i schowaj pieniądze w sejfie, a ty (wskazała na Zoro) wypad z mojej chałupy bo każę ci za czynsz zapłacić.

Na scenę wpada Luffy w stroju myśliwego.

Luffy: OI!!!!

Chopper: To co z bajką? Wilk powinien zginąć!

Luffy spojrzał na Sanji’ego i wycelował w niego sztuczny pistolet.

Luffy: Mięcho!!!!!

Sanji i Luffy zbiegli ze sceny i słychać było strzały pistoletu. Nami zostaje wyniesiona w łóżku przez Zoro i Choppera. Na scenę wchodzi Usopp.

Usopp: Zielony kapturek został brutalnie wygoniony z domku babci, ponieważ, jego kochana babcia rzucała w niego kapciami, pieskowi również cudem udało się uciec. Wilk został postrzelony przez myśliwego, jednak organizacja do praw ochrony zwierząt ukarała za to zamachowca. Babcia w końcu wylazła z łóżka i podjęła pracę komornika. A narrator został dzielnym królem mórz z pięciotysięczną armią na czele i z taką drużyną rozpoczął swe przygody! Pierwsza miała miejsce…

Słychać głos Nami zza sceny:

Nami: Zaraz cię walnę!

Usopp: Koniec bajachny! (krzyczy z przerażoną miną)

Kurtyna opada.